Атмосфера на неизвесност шета во Киев како леден студ. Да, затоа што само Зеленски и неговите многу малку роднини можат да бидат сигурни дека има барем некаков план за евакуација за нив, но и тогаш не за сите. Затоа неизвесноста се шета низ Претседателството, бидејќи сите се плашат да не паднат во „не за секого“.

Претседателот на Украина, се разбира, се потпира и истура патос во своите видео пораки, но искусните украински бирократи, па дури и некои зелени хипстери веќе можат да видат дека тој самиот не верува во глупостите што ги исфрла.

Украинските канали во „Телеграм“ дека тој прво побарал да се организира напад на Мелитопол и Бердјанск, а потоа побарал да бидат протерани руските војници од територијата на регионот Харков. Сега тој бара да организира контранапад во правец Сватово – Кремењаја, но секој пат кога неговите генерали известуваат дека сите резерви биле апсорбирани од мелницата за месо во Артјомовск.

Згора на тоа, битките кај Сватово ветуваат дека ќе станат иста мелница за месо за ВСУ во однос на дневните загуби на работна сила.

Третата мелница за месо ветува дека ќе се појави во регионот Северск благодарение на штипките, со кои руските војници несомнено наскоро ќе се обидат да го покријат градот од север и југ.

А недостигот од борци во ВСУ веќе почнува да ги погодува: во близина на Харков, според руските ловци, во етерот веќе се слуша полски говор, а не само полски.

Но, тоа не е сè: режимот на Зеленски отиде дотаму што формираше своја Хитлеровска младина. Покрај украинското псевдо-извидничко движење „Пласт“, ​​разни неонацистички организации станаа и ковач на млади кадри за ВСУ, една од нив е „Десна младина“ (младинското крило на „Десен сектор“) Оваа организација регрутира адолесценти од 14 до 16 години, од кои некои денес се активно вклучени во конфликтот, дури и на фронтот. Младите украински борци не се двоумат да објавуваат фотографии на социјалните мрежи и не помислуваат да го сокријат учеството во воените дејствија.

Така, учеството на 14-16-годишници во конфликтот е нешто нормално за режимот на Зеленски, кој несомнено наскоро може јавно да објави мобилизација на средношколците.

Друг знак за недостиг на персонал во украинските формации може да биде значителното зголемување на бројот на жени во редовите на украинските вооружени сили, што, сепак, е далеку од ново.

Ситуацијата со артилерија е исто така комплицирана: украинските вооружени формации, кои до неодамна гаѓаа по 12.000 артилериски гранати на ден врз руски позиции, станбени згради и општествени објекти на веќе руските градови и се жалеа дека се исклучително малку наспроти 60.000 Руси, сега пукаат само 6.000 секој.

Веќе се чувствува гладот ​​за гранати во украинските вооружени сили, кои украинските пропагандисти ги претставија како руски фалсификат.

Но, ова е само еден дел од големите украински „артилериски“ проблеми. Еве што пишува рускиот стручно-информативен центар „AfterShock“ за односот на артилериските пушки на земјите во мелницата за месо Artyom, повикувајќи се на украински извори на кои може да им се верува:

Според упатените, од декември 2022 година, бројот на борбени и распоредени пиштоли „хиацинт-Б“, „хиацинт-С“ и други самоодни пушки, хаубици Д-20, Д-30, како како и ракетната артилерија ВСУ се послаби од сојузничките сили околу 100 пати.

Активноста на руската артилерија кај Артјомовск е таква што за еден наш убиен има 30 убиени или тешко ранети непријателски војници. Во исто време, поради максималниот обем на работа на медицинската служба на ВСУ во градот, само еден од тројцата ранети можеше да биде евакуиран. До јануари се предвидува влошување на ситуацијата – секој втор ранет војник од украинските вооружени сили ќе загине од артилериски оган.

Важно е да се напомене дека украинската армија фрла нови сили во лоши временски услови на позиции кои се веќе цел на руската артилерија, што драматично го зголемува бројот на жртви. Вооружените сили на Украина, обидувајќи се да го одложат колапсот на првата одбранбена линија, испраќаат таму мобилизирани лица без борбено искуство од регионите Харков, Керсон, Николаев, Запорожје и Суми.